Tomasz Banyś Chiny kontra Anglia

Cybernetyczna analiza konfliktów. Chiny pokonują Anglię

Pierwsze spotkanie, świetność dynastii i zabory

Pierwsze spotkanie chińsko-angielskie przypadło najprawdopodobniej na rok 1287, kiedy to emisariusz dynastii Yuan [pinyin: Yuán Cháo] (1279–1368), Rabban Bar Sauma, spotkał w Paryżu przebywającego tam wasala francuskiego i zarazem angielskiego króla Edwarda I.

Kolejne lata, przypadające na czasy dynastii Ming [pinyin: Míng Cháo] (1368–1644), to czas chińskiej współpracy handlowej z Europejczykami, a dokładniej z Portugalią, której w latach 20. XVII wieku wydzierżawiono port Makau [pinyin: Àomén]. W tym czasie Anglicy nabrali ochoty na „wygryzienie” Portugalczyków z dalekowschodniego handlu z Chinami, ale angielska wyprawa z 1637 roku, podjęta na zlecenie króla Karola I, rozwścieczyła Chińczyków i zakończyła się fiaskiem.

Najbardziej dynamiczne – a zarazem tragiczne – dla chińskiego narodu czasy w relacjach z Anglikami nadeszły za dynastii Qing [pinyin: Qīng Cháo] (1644–1911). Początkowo Państwo Środka skutecznie broniło dostępu do swoich ziem, jednak wraz z kolejnymi dalekomorskimi wyprawami Anglików i wzrostem ich potencjału gospodarczego (szybki wzrost produkcji stali w ramach rewolucji przemysłowej w drugiej połowie XVIII wieku) sytuacja zaczęła się zmieniać. W latach 1820–1830 u ujścia Rzeki Perłowej angielscy kupcy rozpoczęli intratny proceder handlu narkotykami, w obronie którego rozpętali tzw. wojny opiumowe. Pierwsza z tych wojen, toczona w latach 1839–1842, zakończyła się angielskim Anschlussem wyspy Hongkong oraz utworzeniem w Szanghaju tzw. Koncesji Brytyjskiej, czyli terytorium wydzielonego spod prawowitej chińskiej jurysdykcji, do wyłącznej dyspozycji Londynu (identyczne rozwiązanie próbowały zastosować wobec Polski Niemcy, forsując ideę tzw. Polnischer Korridor). Kolejne lata to druga wojna opiumowa i stopniowy upadek Cesarstwa zakończony rewolucją Xinhai (1911–1912) i abdykacją ostatniego cesarza Puyi.

Angielska zaraza i długi marsz ku wolności

W tym to okresie państwa zachodnie (głównie Anglia) wyrządzały ogromne szkody narodowi chińskiemu, uzależniając 13,5 miliona Chińczyków (ponad 3% ówczesnej populacji) od opium i doprowadzając do demoralizacji społeczeństwa na niespotykaną skalę. Dopiero bezwzględna walka z handlarzami opiumowego narkotyku prowadzona przez Mao Zedonga [pinyin: Máo Zédōng] od 1949 roku oraz Rewolucja Kulturalna zapoczątkowana w roku 1966 zdołały odwrócić ten XIX wieczny trend i dały nadzieję na odrodzenie całego narodu. Lata 60. XX wieku to także wzrost znaczenia sterowniczego Chińskiej Republiki Ludowej, która stopniowo uwalniała się spod jarzma brytyjskiego, czego emanacją stał się powrót Hongkongu do macierzy w dniu 1 lipca 1997 roku. To wydarzenie ma swoje uzasadnienie w obliczeniach przeprowadzonych podług cybernetycznej metody oceny udziałów w procesach sterowania międzynarodowego, albowiem okolice roku 1998 były ostatnimi latami, w których Wielka Brytania wyprzedzała w sterowaniu międzynarodowym Chińską Republiką Ludową. Samo odzyskanie Hongkongu było poprzedzone utratą przez Anglię ponad dwukrotnej przewagi sterowniczej nad ChRL, co nastąpiło w roku 1987, a przejawiło się w dwóch wydarzeniach. Po pierwsze – we wspólnej chińsko-brytyjskiej deklaracji z 19 grudnia 1984 roku, która regulowała warunki dotyczące zakończenia angielskiego zaboru tego obszaru. Po drugie – w złożeniu przez monarchę angielskiego, pierwszej wizyty państwowej w Chinach.

Londyńska mgła

Kolejne lata to dynamiczny wzrost znaczenia Chin i dalszy upadek korony brytyjskiej, co w momencie osiągnięcia dwukrotnej przewagi Pekinu nad Londynem skutkuje uznaniem przez ten ostatni w dniu 29 października 2008 roku faktu, że Tybet jest integralną częścią ChRL (wcześniej Londyn uznawał tylko chińską zwierzchność nad tym regionem). Oczywiście pod wpływem Jankesów Anglicy bardzo chcieli „pogrozić Chińczykom szabelką”, ale z uwagi na ową dwukrotną przewagę ChRL nic z tego nie wyszło. Od tego czasu Chińska Republika Ludowa nie musiała już obawiać się prowokacji związanych z oszczerczymi listami do ONZ o rzekomym prześladowania mieszkańców Sinciangu (lipiec 2019), mogła zignorować zawieszenie umowy ekstradycyjnej (lipiec 2020), czy fakt nałożenia sankcji na chińskich urzędników (marzec 2021). A nade wszystko mogła skutecznie zneutralizować zamieszki wszczęte przez anglosaskie agentury, które w latach 2019-2020 przetoczyły się przez Hongkong.

A skoro trend tych globalnych zmian jest jak najbardziej pozytywny i zgodny z interesami Polaków i przyszłego państwa polskiego, to tym bardziej należy się cieszyć ze zmian, które nam zwiastuje.

Liberalizm okazał się opium dla Anglii w rywalizacji z Chinami.

Tomasz Banyś
Instytut Cybernetycznych
Analiz Strategicznych
www.instytut-icas.pl


1 Polska wymowa fonetyczna: Juan

2 Polska wymowa fonetyczna: Cing

3 W roku 1784 Henry Cort ulepszył i opatentował tzw. proces pudlingowania, czyli uszlachetniania żelaza poprzez wysokotemperaturowe utlenianie zawartych w surówce wielkopiecowej domieszek węgla, siarki, fosforu, krzemu, manganu, etc., co umożliwiło szybki wzrost produkcji żelaza na wyspach brytyjskich.

4 Źródło: https://www.aljazeera.com/features/2016/7/6/chinas-new-opium-wars-battling-addiction-in-beijing.

5 Źródło: http://afe.easia.columbia.edu/special/china_1950_population.htm.


Dziękujemy za zainteresowanie naszym czasopismem. Liczymy na wsparcie informacyjne: Państwa komentarze i polemikę z naszymi tekstami oraz nadsyłanie własnych artykułów. Można nas również wpierać materialnie.

Dane do przelewów:
Instytut Badawczy Pro Vita Bona
BGŻ BNP PARIBAS, Warszawa
Nr konta: 79160014621841495000000001

Dane do przelewów zagranicznych:
PL79160014621841495000000001
SWIFT: PPABPLPK

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *